Życie trudne, lecz nie nudne : ze wspomnień Polaka w XX wieku

Książka

W koszyku

oceń

Życie trudne, lecz nie nudne : ze wspomnień Polaka w XX wieku / Andrzej Friszke, Władysław Bartoszewski. - Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK, 2010. - 571 s. ; 24 cm.

Autor

Friszke Andrzej. Autor Bartoszewski Władysław. Autor

Forma i typ

Książki

Temat

Bartoszewski Władysław (1922- ) Polska Wywiady

Rozmowy układające się w monumentalną autobiografię świadka wydarzeń XX wieku. Książka została wydana na przypadające 19 lutego, 88. urodziny Profesora Bartoszewskiego. Fragment Posłowia Andrzeja Friszkego: "Byłem pod wrażeniem niezwykłej pamięci, zdolności rekonstruowania zdarzeń, sylwetek dziesiątków, a potem setek pojawiających się postaci. Słuchałem wiec raczej, niż prowadziłem typowy wywiad. Starałem się nie przerywać zbyt często, by nie wybić rozmówcy z rytmu opowieści, nie przerwać toku pamięci. Rozmawialiśmy według pewnego planu, posuwając się chronologicznie od czasów dzieciństwa i wczesnej młodości w przedwojennej Warszawie poprzez wspomnienie Września, potem opisanie warunków niemieckiej okupacji, straszne doświadczenie Oświęcimia (...), aż do lat sześćdziesiątych. Miałem wrażenie, że powstał zapis będący kopalnia wiedzy i unikalną opowieścią o niezwykłych doświadczeniach".

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Mosina Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 929/Bartoszewski [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.)

Strefa uwag:

Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca

Streszczenie: Rozmowy układające się w monumentalną autobiografię świadka wydarzeń XX wieku. Książka została wydana na przypadające 19 lutego, 88. urodziny Profesora Bartoszewskiego. Fragment Posłowia Andrzeja Friszkego: "Byłem pod wrażeniem niezwykłej pamięci, zdolności rekonstruowania zdarzeń, sylwetek dziesiątków, a potem setek pojawiających się postaci. Słuchałem wiec raczej, niż prowadziłem typowy wywiad. Starałem się nie przerywać zbyt często, by nie wybić rozmówcy z rytmu opowieści, nie przerwać toku pamięci. Rozmawialiśmy według pewnego planu, posuwając się chronologicznie od czasów dzieciństwa i wczesnej młodości w przedwojennej Warszawie poprzez wspomnienie Września, potem opisanie warunków niemieckiej okupacji, straszne doświadczenie Oświęcimia (...), aż do lat sześćdziesiątych. Miałem wrażenie, że powstał zapis będący kopalnia wiedzy i unikalną opowieścią o niezwykłych doświadczeniach".