Rozmowy z Miró

79007

Książka

W koszyku

oceń

Rozmowy z Miró / Marta Fox. - Nowa Ruda : MAMIKO, 2011. - 76Ss. ; 21cm.

Autor

Fox Marta. Autor

Forma i typ

Książki

Temat

Poezja polska

Podmiotem wierszy zebranych w tomiku "Rozmowy z Miró" jest dojrzała kobieta, prowadząca rozmowę z Mężczyzną (Miró) na wiecznie aktualne tematy: spotkań w sensie filozoficznym, przypadku, losu, cierpliwości, namiętności, marzeń sennych, koszmarów, miłości, lojalności, bólu, obietnic, naiwności, szczerości, przemijania, śmierci, wyrzutów sumienia. Część wierszy inspirowana jest twórczością Joana Miró ( 1893-1983), hiszpańskiego malarza, grafika, rzeźbiarza. Inspirację tę w innych wierszach należy pojąc wedle formuły, jaką artysta stosował w swojej sztuce: äWażniejszy od samego dzieła jest efekt, jaki ono wywołuje. Sztuka może umrzeć, obraz może ulec zniszczeniu. Istotne jest ziarno, które zostało zasianeö. Wiersze są więc owym äziarnemö zasianym w autorce, dzięki któremu będzie kreować światy różnorakich emocji, tworzyć magiczne wizje i na wzór Miró, za pomocą kolorowych nici będzie próbowała wyprowadzić siebie, a może i czytelników na słoneczny brzeg życia z ciemnego labiryntu nienawiści i pogardy.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Mosina Oddz. dla Dzieci

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Nw/ A-Z [lok. Mosina Oddz.dla Dzieci] (1 egz.)

Strefa uwag:

Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca

Streszczenie: Podmiotem wierszy zebranych w tomiku "Rozmowy z Miró" jest dojrzała kobieta, prowadząca rozmowę z Mężczyzną (Miró) na wiecznie aktualne tematy: spotkań w sensie filozoficznym, przypadku, losu, cierpliwości, namiętności, marzeń sennych, koszmarów, miłości, lojalności, bólu, obietnic, naiwności, szczerości, przemijania, śmierci, wyrzutów sumienia. Część wierszy inspirowana jest twórczością Joana Miró ( 1893-1983), hiszpańskiego malarza, grafika, rzeźbiarza. Inspirację tę w innych wierszach należy pojąc wedle formuły, jaką artysta stosował w swojej sztuce: äWażniejszy od samego dzieła jest efekt, jaki ono wywołuje. Sztuka może umrzeć, obraz może ulec zniszczeniu. Istotne jest ziarno, które zostało zasianeö. Wiersze są więc owym äziarnemö zasianym w autorce, dzięki któremu będzie kreować światy różnorakich emocji, tworzyć magiczne wizje i na wzór Miró, za pomocą kolorowych nici będzie próbowała wyprowadzić siebie, a może i czytelników na słoneczny brzeg życia z ciemnego labiryntu nienawiści i pogardy.