Janion : transe, traumy, transgresje. T.1. Niedobre dziecię

Książka

W koszyku

oceń

Janion : transe, traumy, transgresje. T.1. Niedobre dziecię / Maria Janion ; rozmawia Kazimiera Szczuka. - Warszawa : Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2012. - 161,[3] s., [28] s. tabl. ; 21 cm.

(SERIA Z RÓŻĄ - WYD. KRYTYKI POLITYCZNEJ)

Autor

Janion Maria. Autor Szczuka Kazimiera. Rozmawia.

Forma i typ

Książki

Temat

Janion Matria (1926- ) Wywiady Literaturoznawcy

Owszem, prawda jest taka, że i ja, za romantykami, kreśliłam apologię polskiego, romantycznego szaleństwa. I ja idealizowałam Polaków jako naród jednolicie bohaterski. I ja widziałam w naszym mesjanizmie przede wszystkim słuszną gloryfikację polskiego cierpienia É mówi żywa legenda polskiej nauki, guru wiedzy o romantyzmie, znawczyni wampirów i guseł, żydowskich bohaterów polskiej historii i zapomnianych legend słowiańszczyzny, rewizjonistka polskich tradycji i Królowa Matka polskiego feminizmu. Profesor Maria Janion w rozmowie z Kazimierą Szczuką opowiada o dorastaniu w okupowanym Wilnie, młodości spędzonej w bibliotekach, o wierze w socjalizm. A także o wielkich przyjaźniach, tytanicznej pracy É i o nieznośnym äwieńcu męczeńskim na skroniö, za którym nie mogą przestać tęsknić współcześni Polacy.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Mosina Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 82(O.O.) [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.)

Strefa uwag:

Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca

Streszczenie: Owszem, prawda jest taka, że i ja, za romantykami, kreśliłam apologię polskiego, romantycznego szaleństwa. I ja idealizowałam Polaków jako naród jednolicie bohaterski. I ja widziałam w naszym mesjanizmie przede wszystkim słuszną gloryfikację polskiego cierpienia É mówi żywa legenda polskiej nauki, guru wiedzy o romantyzmie, znawczyni wampirów i guseł, żydowskich bohaterów polskiej historii i zapomnianych legend słowiańszczyzny, rewizjonistka polskich tradycji i Królowa Matka polskiego feminizmu. Profesor Maria Janion w rozmowie z Kazimierą Szczuką opowiada o dorastaniu w okupowanym Wilnie, młodości spędzonej w bibliotekach, o wierze w socjalizm. A także o wielkich przyjaźniach, tytanicznej pracy É i o nieznośnym äwieńcu męczeńskim na skroniö, za którym nie mogą przestać tęsknić współcześni Polacy.