Kobiety Afryki : obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały

Książka

W koszyku

oceń

Kobiety Afryki : obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały / Jadwiga Wojtczak-Jarosz. - Konin : PSYCHOSKOK, 2014. - 193s. ; 21cm.

(* POWIEŚĆ FAKTU - KOBIETA ORIENTU *)

Autor

Wojtczak-Jarosz Jadwiga. Autor

Forma i typ

Książki

Temat

Powieść polska Powieść autobiograficzna Kobieta Orientu Powieść faktu Kobieta

Kobiety Afryki. Obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały Jadwigi Wojtczak-Jarosz to barwna opowieść o życiu polskich naukowców w Nigerii pod koniec lat siedemdziesiątych pogrążonej w Biafrańskiej wojnie domowej. Nie sposób przemilczeć tego, co zobaczyli, a są to prawdziwe wydarzenia widziane także oczyma autorki. Spotkali się z zupełnie odmienną od europejskiej kulturą, religią oraz postawą światopoglądową. Brak prądu czy wody to dla człowieka zachodu rzecz niezrozumiała, a dla Nigeryjczyków posiadanie butów czy białej koszuli jest wielkim skarbem. Książka opisuje codzienne perypetie związane z nauczaniem studentów, organizowanej wody pitnej czy zwiedzaniem i poznawaniem tak różnej od europejskiej flory i fauny. Powieść jest hołdem złożonym afrykańskim kobietom, pracującym ciężej od mężczyzn, często okaleczanych i często zbyt biednych, by wychować zdrowe dzieci. To także opowieść o niezwykle utalentowanych studentach - z niezwykłą pamięcią i chęcią do nauki.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Mosina Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. K.O.E. [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.)

Strefa uwag:

Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca

Streszczenie: Kobiety Afryki. Obyczaje, tradycje, obrzędy, rytuały Jadwigi Wojtczak-Jarosz to barwna opowieść o życiu polskich naukowców w Nigerii pod koniec lat siedemdziesiątych pogrążonej w Biafrańskiej wojnie domowej. Nie sposób przemilczeć tego, co zobaczyli, a są to prawdziwe wydarzenia widziane także oczyma autorki. Spotkali się z zupełnie odmienną od europejskiej kulturą, religią oraz postawą światopoglądową. Brak prądu czy wody to dla człowieka zachodu rzecz niezrozumiała, a dla Nigeryjczyków posiadanie butów czy białej koszuli jest wielkim skarbem. Książka opisuje codzienne perypetie związane z nauczaniem studentów, organizowanej wody pitnej czy zwiedzaniem i poznawaniem tak różnej od europejskiej flory i fauny. Powieść jest hołdem złożonym afrykańskim kobietom, pracującym ciężej od mężczyzn, często okaleczanych i często zbyt biednych, by wychować zdrowe dzieci. To także opowieść o niezwykle utalentowanych studentach - z niezwykłą pamięcią i chęcią do nauki.