Historia cudówa rozpoczyna się wstępem, gdzie wytłumaczone jest słowo cud i jakie było jego znaczenie niegdyś, a jakie jest dziś. Następnie znajduje się siedem rozdziałów, zakończenie i przypisy. Pierwszy rozdział, Powiedzieli państwo: cud?, wyjaśnia nam różne definicje cudu oraz jak był postrzegany cud w świecie antycznym i jakie zjawiska tak nazywano (lecznicze źródła, kamienie itp.). Dalej autor przechodzi do cudu w Biblii i tych czynionych przez Chrystusa. Możemy następnie prześledzić historię cudów, a więc jakie zjawiska uważano za cudowne, ale już w dziejach Kościoła. Drugi rozdział, Cud między Wschodem a Zachodem, dotyczy postrzegania wydarzeń cudownych w dwóch Kościołach: prawosławnym i katolickim. Dalej Bouflet opisuje cuda niechrześcijańskie, a więc te które miały miejsce w judaizmie, islamie, buddyzmie. Kolejny rozdział, Cudowne ciała, porusza takie aspekty, jak stygmaty, różne zjawiska mistyczne (typu lewitacja), rozmnażanie żywności, ciała, które się nie rozkładają czy cuda eucharystyczne i jak do tego wszystkiego odnosi się Kościół, uznaje czy nie uznaje to za cud? Następna część książki, Święci współzawodniczący z Chrystusem, ukazuje różnych świętych, najbardziej czczonych w tradycji Kościoła, nie tylko katolickiego. Autor przy tej okazji porusza także kwestię sekt i tzw. fałszywych proroków. Piąty rozdział, Cuda świętych, opisuje różne niewytłumaczalne zjawiska, które zdarzyły się za przyczyną modlitw i próśb do danego świętego. Rozdział szósty, Cuda Najświętszej Marii Panny, dotyczą tylko tych uczynionych przez Matkę Bożą. Autor opisuje wybrane przykłady, mniej lub bardziej znane, w tych oczywiście wydarzenia z Fatimy czy Medjugorie. Ostatni Cuda w Lourdes dotyczy różnicy między cudem a uzdrowieniem, pokazując to właśnie na przykładach cudownych wydarzeń mających miejsce i nadal dziejących się w Lourdes. - Pozycja jest niezwykle interesująca, gdyż zawiera liczne relacje świadków cudów, zeznania osób uzdrowionych i ich rodzin, a także oświadczenia lekarskie, czy opinie na dany temat wydawane przez naukowców. Znajduje się tu także przykład rozporządzenia stwierdzającego cudowne uzdrowienie. Książka jest obiektywna, gdyż autor nie skupia się na cudach tylko w Kościele Katolickim. Ukazuje, że istnieją one też w innych wyznaniach: w prawosławiu, w islamie, judaizmie, buddyzmie. Każde niezwykłe wydarzenie szczegółowo opisuje, ukazując podłoże i sytuację, w której ono powstało. Przytacza przy okazji np. uzdrowień, stanowisko medyczne. Oryginalne jest podejście autora do cudów, gdyż pokazuje ich historyczność, a nie płynie na fali tzw. fanatyzmu religijnego. Jeśli można użyć takiego określenia, to po prostu podchodzi racjonalnie do tych niezwykłych wydarzeń, ukazując różne jego aspekty.