Zapach suszy

79083

Książka

W koszyku

oceń

Zapach suszy / Tomasz Sekielski. - Warszawa : Wydawnictwo OD DESKI DO DESKI, 2016. - 285 s. ; 21 cm.

(TRYLOGIA - SUSZA ; 1 część)

Autor

Sekielski Tomasz. Autor

Forma i typ

Książki

Temat

Powieść polska Powieść sensacyjno-polityczna Powieść sensacyjno-spiskowa Thriller

Po bestselerowej trylogii "Sejf" Tomasz Sekielski wraca z nowym jeszcze mroczniejszym thrillerem - "Zapach suszy". - W małym sennym polskim miasteczku dochodzi do makabrycznego odkrycia. Na terenie sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne odnalezione zostają szczątki dzieci. Nie można zidentyfikować ich tożsamości. - Na wschodzie Ukrainy, na terenach zajętych przez prorosyjskich separatystów handlarze ludźmi kupują "żywy towar, który ma trafić m.in. do Polski. - Co łączy te dwie sprawy? Odpowiedź nie jest ani prosta, ani oczywista. Szukając jej czytelnik trafia do mroczne świata, w którym splecione są interesy polityczno-biznesowo-kościelne i nic nie jest w nim czarno-białe. Można odnieść wrażenie, że "Zapach suszy" to historia, która może się wydarzyć naprawdęa a może się już wydarzyła?

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Mosina Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. L.pol.- SENSACJA [lok. Mosina Wypożyczalnia] (1 egz.)

Strefa uwag:

Adnotacja wyjaśniająca lub analiza wskazująca

Streszczenie: Po bestselerowej trylogii "Sejf" Tomasz Sekielski wraca z nowym jeszcze mroczniejszym thrillerem - "Zapach suszy". - W małym sennym polskim miasteczku dochodzi do makabrycznego odkrycia. Na terenie sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne odnalezione zostają szczątki dzieci. Nie można zidentyfikować ich tożsamości. - Na wschodzie Ukrainy, na terenach zajętych przez prorosyjskich separatystów handlarze ludźmi kupują "żywy towar, który ma trafić m.in. do Polski. - Co łączy te dwie sprawy? Odpowiedź nie jest ani prosta, ani oczywista. Szukając jej czytelnik trafia do mroczne świata, w którym splecione są interesy polityczno-biznesowo-kościelne i nic nie jest w nim czarno-białe. Można odnieść wrażenie, że "Zapach suszy" to historia, która może się wydarzyć naprawdęa a może się już wydarzyła?

Recenzje:

Po ciepło przyjętym debiucie literackim Tomasza Sekielskiego – trylogii „Sejf” – dziennikarz powrócił z kolejną powieścią usytuowaną gatunkowo na pograniczu sensacji i political fiction. W upalny sierpniowy dzień Warszawa staje się celem ataku terrorystycznego. Do prowadzenia śledztwa w sprawie wykrycia sprawców, minister sprawiedliwości wyznacza niepokorną prokurator, Agnieszkę Ossowską. Kobieta jednocześnie próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci proboszcza parafii w Lubrańcu. (...) Okazuje się, że obie sprawy może coś łączyć… Sekielski korzysta z wieloletniego doświadczenia dziennikarskiego, dynamicznie opisując kolejne wydarzenia i ujawniając bezwzględne mechanizmy działania zarówno grup przestępczych, jak i polityków. Choć autor wielokrotnie podkreślał, iż wydarzenia przedstawione w książce są w całości fikcją, przyznał również, że w konstruowaniu kolejnych wątków posiłkował się niepotwierdzonymi pomówieniami i plotkami, by przedstawić czytelnikom obraz jak najbardziej dokładny i realistyczny – skutecznie.
To, co na pierwszy rzut oka przyciąga w „Zapachu suszy”, to umiejętnie powiązanie pozornie odległych wątków, swoją drogą, niezwykle aktualnych. Mamy zatem zamach terrorystyczny, wywołany przezeń kryzys w rządzie, zbiegający się z wyborem kandydata na prezydenta; skandal pedofilski w Kościele, handel żywym towarem i wojnę na Ukrainie. Sekielski zgrabnie przeskakuje między wątkami i, często z wykorzystaniem retrospekcji, stopniowo pomaga czytelnikom ułożyć wszystkie elementy w całość, pokazując, że praktycznie nikt nie jest do końca „czysty”.
Autor wykreował grupę ciekawych bohaterów, skupiając się przede wszystkim na kobietach – zdecydowanych, silnych, momentami bezwzględnych, ale również – jak główna bohaterka, nadużywająca alkoholu prokurator Ossowska – niepozbawionych słabości. Pierwszoplanowa postać męska, charyzmatyczny minister sprawiedliwości Witold Rudzki to z kolei przykład zimnego, wyrachowanego gracza, który wydaje się być jednym z „nietykalnych”, ale i on nie może czuć się bezpiecznie w skorumpowanej i pełnej brutalnych rozgrywek Warszawie.
Mówiąc o brutalności, nieprzypadkowo w tytule recenzji wykorzystałem fragment tego, pod którym został wydany film Terry’ego Gilliama (w Polsce zatytułowany „Las Vegas Parano”) – „Fear and loathing in Las Vegas” – strach i obrzydzenie. Sekielski nie boi się szokować dokładnymi opisami najbardziej okrutnych zachowań bandytów i gwałcicieli, potęgując odrazę i nienawiść do sprawców. By jeszcze bardziej uwypuklić tę nieprzyjemność, dyskomfort panujący na kartach powieści, Sekielski sytuuje akcję „Zapachu suszy” w okresie fali strasznych upałów, zahaczających wręcz o klęskę żywiołową. Strach powoduje natomiast ów realizm wydarzeń - fakt, iż fikcja literacka potrafi wywołać u czytelnika refleksję, że „przecież tak może być”.
Tomaszowi Sekielskiemu udało się napisać bardzo wciągającą powieść. Narracja poprowadzona jest w sposób dynamiczny, ale przejrzysty, bez niepotrzebnych przestojów bądź sztucznych „zapychaczy akcji”. Małym minusem jest nieco zbyt częste parodiowanie języka Internetu, przejawiające się w komentowaniu niektórych wydarzeń #hasztagami, spopularyzowanymi m.in. przez Twitter.
W ogólnym rozrachunku, „Zapach suszy” to kawał dobrej literatury sensacyjnej, a zakończenie sugerujące kontynuację zachęca do życzenia Sekielskiemu jak najszybszego przelania swoich pomysłów na papier.